c9298688-b0f3-42ed-ae4a-27b740cbce57 گرامی‌داشت حکیم فردوسی

پی افـکنـدم از نظـم کـاخـی بلـند
که از بـاد و بـاران نــیــابـد گــزنـد

بسـی رنـج بـردم در این سـال سـی
عـجــم زنـده کـردم بـدیـن پـارسـی

بـنــاهــای آبــاد گـــــردد خــــراب
ز بـــاران و از تــــابـــش آفـــتـاب

بـریـن نـامـه بـر عـمـرهــا بـگـــذرد
بـخواند هـر آن کس که دارد خرد

جـهان کرده­‌ام از سخن­ چون­ بهشت
از این بیش تخم سخن کس نکشت

چـو ایـن نامـورنامه آمـد بـه بـُن
ز مـن روی گیـتـی شود پر سُخُن

نمـیرم از این پس که من زنده ‌ام
که تـخــم سـخـن را پـراکــنـده ‌ام

هر آن کس که دارد هـُش­‌ و رای­ و دیـن
پـس از مــرگ، بـر مـــن کـند آفـــریـن