بی‌تردید شادی جایگاه بسیار ویژه‌ای در ساخت هویت فرهنگی و تاریخی ایرانیان دارد. در بند نخست کتیبه داریوش بزرگ در سنگ بنای کاخ آپادانای شوش آمده است: خدای بزرگ است اهورامزدا که این زمین را آفرید که آن آسمان را آفرید که مردم را آفرید که برای مردم شادی آفرید. به عبارت دیگر شادی را می‌توان یکی از ویژگی‌های اصلی هویت ایرانی برشمرد. بر همین اساس، یکی از اهداف انجمن ترویج شادی گروهی از طریق برگزاری جشن‌های ایرانی است که ضمن پاسداری و ترویج فرهنگی ملی ایران، شادابی اجتماعی را نیز بهبود می‌بخشد. رقص را می‌توان نماد کلیدی شادی دانست. در نشست شورای مرکزی موره 18 آذرماه 1402 با ایجاد کارگروه رقص به دبیر لیلا رستمی‌شکوه موافقت شد. یکی از اهداف کارگروه رقص، اجرای برنامه رقص گروهی توسط اعضای کارگروه در جشن‌های ایرانی است. در حال حاضر این کارگروه دست‌کم ماهی یک‌بار در یک پلاتو به تمرین رقص‌هایی که در دستور کار دارند، می‌پردازند.
-1731231930.jpg "بازدید از کارخانه سیمان شهر ری")
