با درود به آگاهی همه هموندان و دوستداران انجمن فرهنگی افراز میرساند در پی درخواست سازمان ملل از سازمانهای مردمنهاد دارای مقام مشورتی مبنی بر ارسال بیانیه به شصتوهفتمین نشست این سازمان در خصوص وضعیت زنان، این بیانیه تهیه و ارسال گردید. این بیانیه، که با توجه به ماموریت انجمن با نگاهی تاریخی به حوزه وضعیت زنان ایران پرداخته است در روز چهارشنبه ۲۴ اسفند برایر با ۱۵ مارس ۲۰۲۳ در شکل پیام ویدئویی سهدقیقهای از پیشضبطشده در مقر اصلی این سازمان در نیویورک پخش گردید. متن فارسی بیانیه به شرح زیر است:
به نام خداوند جان و خرد
درود به هیئت رئیسه و همهی نمایندگان محترم حاضر در شصتوهفتمین نشست سازمان ملل در خصوص وضعیت زنان. سپاس از وقتی که در اختیار انجمن فرهنگی افراز گذاشتهاید. افراز انجمنی مردمنهاد است که در حوزهی تاریخ و فرهنگ ایرانزمین فعالیت میکند.
به گواهی اسناد تاریخی حقوق زنان همیشه در این کشور و تمدن جدی گرفته میشده و از حق مالکیت تا ساخت نهادهای سیاسی همیشه زنان دوشادوش مردان در جامعهی ایرانی حضور داشتهاند. نمودی از آن، جشن باستانی اسفندگان است؛ جشنی برای پیشواز بهار که به بزرگداشت زنان و زمین اختصاص یافته که هر دو آورنده زندگی هستند.
این نگاهِ برابریطلبانه فقط به اسطوره و دین محدود نیست و در سراسر تاریخ ایران در زندگی روزانهی مردمان هم نمود داشته است. مُهرها و اسناد مالی نشان میدهند که زنان زمیندار و بازرگان در سراسر تاریخ ایران تا به امروز رکنی از اقتصاد این تمدن بودهاند، و پیشینهی برابری پرداخت دستمزد به زنان و مردان در ایران، تا عصر هخامنشی و لوحهای تختجمشید عقب میرود، که به شش قرن پیش از میلاد مربوط است. زنان از مرخصی با حقوق دوران بارداری و پس از زایمان برخوردار بودند که در جهان امروز هم هنوز فراگیر نشده است. ارزش زنان و جایگاه انسانی و برابرشان در کنار مردان در دورانهای بعدی ایران نیز، با فراز و فرودهای عادی جوامع انسانی، وجود داشته است. به همین خاطر در دوران معاصر هم بعد از تشکیل دولت مدرن این حقوق به سرعت و سادگی بازتعریف و پذیرفته شدند.
اما متأسفانه طی دهههای اخیر با غلبهی روایتی خاص از دین و چیرگیاش بر دولت ایرانی اجحافهایی به زنان صورت گرفته است. امروز این حقوق دیرینه، که نزد مردم بدیهی مینماید، به شدت مخدوش شده و زنان ایران در دستیابی به برخی حقوق انسانی خود دچار تبعیضهایی پردامنه شدهاند. اکثریت جامعهی ایران و بهویژه نسل جوان این تبعیضها را برنمیتابند و تا دستیابی به حقوقی برابر و بدیهی دست از کوشش برنخواهند داشت. ملت ایران برای پیمودن این مسیر دشوار از توجه و همراهی ملل دیگر استقبال میکند، به ویژه یاری در دسترسی به فناوریهای ارتباطی جدید و رسانههای اجتماعی، که شالودهی تکاپوی مدنی امروز ایرانیان را برمیسازد. تردیدی نداریم که ملت کهنسال ایران این پیچ تاریخی را نیز مثل تجربههای دشوار پیشین از سر خواهد گذراند و چنان که رسم مردممان است، با مهر و مسالمت، بار دیگر به جامعهای آزاد با زنانی آزاده بدل خواهد شد.