متن نامه‌ی آنان به وزیر چنین است:
به‌نام خداوند جان و خرد
جناب آقای مهندس سید عزت‌الله ضرغامی
وزیر محترم میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی
موضوع: لزوم فعالیت دوباره‌ی دبیرخانه‌ی نوروز
نوروز بزرگ‌ترین، مهم‌ترین و کهن‌ترین جشن ایرانیان است؛ جشنی که دیرینگیِ نامِ آشکارا ایرانی‌اش به قدیمی‌ترین زبانِ این حوزه، اوستایی، بازمی‌گردد و هنوز ایرانیان و ایرانی‌تباران، هر جای جهان که باشند، آن را به گستردگی پاس می‌دارند؛ به‌ویژه مردمانِ ساکن در حوزه‌ی تمدنی ایران (کشورهای جنوب غربیِ آسیا) که یا آن را، با اندک تفاوت‌هایی در آیین‌های گوناگونش، برپا می‌کنند یا جشن‌هایی مشابه دارند که خاستگاه‌شان به نوروز بازمی‌گردد. از این رو، این جشن که در آن مردمانی از هر آیین و تبار و با هر زبانی حضور دارند قابل قیاس با هیچ مناسبتِ فرهنگی دیگری نیست و در زمانه‌ای که قدرت‌های جهانی و فرامنطقه‌ای، گاه با یاریِ قدرت‌هایی منطقه‌ای و حتا بازیگرانی در عرصه‌ی خودِ ایران، می‌کوشند پیوستگیِ تاریخیِ میان این مردمان را بگسلند توجه به آن مسؤولیتی گران است.
اما شوربختانه و حتا بر خلافِ وظائف حاکمیتی کشورهای عضو کنوانسیون پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس (۲۰۰۳) یونسکو در خصوص شناسایی، ثبت، پایش و تخصیص بودجه¬های سالیانه برای اجرایی نمودن اقدامات پاسدارانه‌ی برنامه‌ریزی‌شده و مدون در مورد مصادیق میراث فرهنگی ناملموسِ ملت‌ها، به ویژه آثاری که در فهرست آثار جهانی به ثبت رسیده‌اند، و نظر به این‌که «نوروز» نخستین اثر ثبت‌شده در فهرست میراث فرهنگی ناملموس یونسکو بوده که به مدیریت ایران و همراهی کشورهایی که شمارشان در سال ۲۰۱۶ به ۱۱ کشور رسیده و همچنان کشورهای دیگری را در صف برای پیوستن به این پرونده‌ی ارزشمند جهانی دارد، دبیرخانه‌ی دائمی‌ای در این موضوع در وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شکل نگرفته تا عهده‌دارِ این وظایفِ حاکمیتی باشد و از این فرصتِ تاریخیِ گرانقدر برای گسترشِ فرهنگ صلح و آشتی و نزدیک‌سازیِ فرهنگیِ‌این کشورها بهره برده و فضا را بر برخی کوشش‌های محدودگرایانه و یارکشی‌های جدایی‌افکنانه ببندد.
گفتنی است، در سال‌های ۱۳۹۵ تا ۱۳۹۷ دو دبیرخانه با عنوان‌های «نوروز» و «آیین‌های ملی» در اداره‌ی کل ثبت و حریم آثار و حفظ و احیای میراث معنوی و طبیعی در راستای عمل به وظایف حاکمیتی مورد اشاره و به صورت تخصصی در سرفصل‌های یادشده فعالیت داشتند که متأسفانه فعالیت آنها از سال ۱۳۹۷ به دلایلی نامعلوم متوقف شده است. از این‌رو، ما انجمن‌های مردم‌نهادِ کوشا در این حوزه، از آن مقام خواستاریم ترتیبی در نظر گرفته شود که با همکاری و همراهیِ سمن‌های فرهنگی و صاحب‌نظران حوزه‌ی فرهنگ و آیین این دبیرخانه‌ها فعالیت خود را از سر بگیرند و از اقدامات غیراصولی و در بسیاری موارد مخرب جلوگیری شود و از توان نیروهای علاقه‌مند در مسیر صحیح و بر اساس برنامه‌های مدون و ساختارمند برای پاسداری و ترویج میراث فرهنگی ناملموس کشور و افزایشِ پیوندهای آموزشی و گردشگری با کشورهای عضوِ پرونده‌ی نوروز استفاده شود. شایان توجه است این جای خالی موجب شده است دیگر کشورها در حال برنامه‌ریزی و ایجاد ساختارهایی این‌چنینی برای آیین‌های مشترک‌مان باشند که موجب نارضایتی اهل فرهنگ و خُسرانی ملی خواهد شد.
انجمن‌های امضاکننده نامه:
انجمن فرهنگی و هنریِ آسافیلم ـ تهران
انجمن فرهنگی افراز ـ تهران
انجمن دوستداران شاهنامه البرز (اشا) ـ کرج
انجمن تاریخ و میراث ایرانیان ـ کرج
انجمن پارسیگان مهربوم ـ تهران
انجمن دوستداران تیمره ـ گلپایگان
مؤسسه‌ی عرصه‌ی سبز ـ شاهرود
انجمن صلح آب ـ شاهرود
انجمن جوانان سپید پارس ـ بابل
انجمن عمارات محروسه‌ی ایران ـ تهران
انجمن توسعه زندگی بومی شوکا ـ قم
انجمن مجموعه‌داران ایران
انجمن میراث‌پژوهان مهربین ـ اصفهان
انجمن دوستداران یادمان‌ها ـ قزوین
دیده‌بان یادگارهای فرهنگی و طبیعی ایران
کانون توسعه‌ی کارآفرینی روستایی اندیشه‌ی پویا ـ تهران
گفتنی است، نامه با شماره ۱۴۰۰۱/۳۰۷۳۵ مورخ ۱۴۰۰/۱۲/۲۱ در دبیرخانه‌ی وزارتخانه ثبت شد.
.jpg "خوانش خسرو و شیرین نظامی")
-1737554106.jpg "بازدید از حمام مهدی قلی‌بیک")
